شرح صدر

شرح صدر، مقابل ضیق صدر است. در سوره حجر آیه 97 خداوند به پیامبر فرمود: «ما می‌دانیم که تو به خاطر گفتگوهای (مغرضانه) سینه‌ات تنگ می‌شود» (یضیق صدرک) و در سوره هود آیه 12 می‌فرماید: «ای پیامبر سینه‌ات از حرف‌های آنان تنگ می‌شود.» (ضائق به صدرک) در سوره انشراح آیه 1 در مقابل ضیق صدر می‌فرماید: «آیا ما سینه‌ات را گشاده نساختیم؟» (الم نشرح لک صدرک) تنگی نفس بیشتر از گفتگوهای مغرضانه و نیش زدن‌ها و مسخره کردن ایجاد می‌شود که به خاطر بار سنگین رسالت است؛ که پیامبر تحمل آن را داشت؛ اما شرح صدر، گسترش سینه و قلب روحی، نه قلب جسمی است؛ که با طمأنینه و آرامش بار نبوت را پیاده و گسترش می‌دهد. پیامبر فرمود: «من تقاضایی از پروردگارم کردم و دوست می‌داشتم این تقاضا را نمی‌کردم. عرض کردم: خداوندا پیامبران قبل از من، بعضی از آنان جریان باد در اختیارشان قرار دادی و بعضی دیگر مردگان را زنده می‌کردند. خداوند به من فرمود: آیا تویتیم نبودی پناهت دادم؟ گفتم: آری. فرمود: آیا گمشده نبودی هدایتت کردم؟ گفتم: آری، ای پروردگار! فرمود: «الم نشرح لک صدرک و وضعنا عنک وزرک (انشراح: 2-1) آیا سینه تو را گشاده و پشتت را سبک بار نکردم؟ عرض کردم: آری‌ای پروردگار».