شکر

کم‌ترین شکر این است که عبد همه نعمت‌ها را از خداوند بداند و هیچ سبب و علاقه قلبی برای داشتن نعمت غیر خدا نداند و نتراشد و راضی به آنچه خدا عطا کرده باشد. تمام و کمال شکر، اعتراف کردن به زبان باطن از روی عجز و انکسار است که از آوردن کم‌ترین پایه شکر عاجز است. توفیق شکر نعمت، خود نعمت جدیدی است که شکر بر آن واجب می‌شود و این توفیق خود از نعمت اول بزرگ‌تر و مهم‌تر می‌باشد.