شیخ دانا

مرا شیخ دانای مرشد شهاب **** دو اندرز فرمود بروی آب
یکی آن‌که در جمع، بدبین مباش **** دگر آن‌که در نفس، خودبین مباش

گویند: سعدی شیرازی که این شعر را سرود، در طریقت، مرید شهاب‌الدین سهروردی (م 632) بود و منظور از شیخ دانای مرشد شهاب، هم اوست و در بوستان غالباً به عقاید عرفانی سهروردی توجه دارد. اشعار سعدی در این باره به عقاید او اشاره دارد. ازجمله درباره واصل، بازگشت نمی‌کند، می‌گوید:

گر سالکی محرم راز گشت **** ببندند بر وی در بازگشت

درباره این‌که نباید اخبار اسرار را گفت، گوید:
این مدعیان در طلبش بی خبرانند **** کان را که خبر شد خبری باز نیامد

درباره متابعت شریعت گوید:
خلاف پیمبر کسی ره گزید **** که هرگز به منزل نخواهد رسید

درباره خدمت خلق گوید:
طریقت به‌جز خدمت خلق نیست **** به تسبیح و سجاده و دلق نیست