طلب و اراده
یکی از علمای خوزستان میفرمود: در نجف اشرف کتاب کفایة الاصول را نزد آقای کشمیری میخواندیم. بحث الفاظ بود. گاهگاهی ایشان دستش را روی دست دیگرش میزد و میفرمود:
«کی میشود بحث طلب و اراده پیش بیاید.»
چون طلب و اراده جنبه کلامی و فلسفی داشت و ذوق ایشان بیشتر به آن موضوعات کشش و میل داشت؛ زیرا موضوع لفظ و معنی و وضع در علم اصول نسبت به مباحث طلب و اراده در مرتبه نازلتری از ذوق عرفانی و فلسفی برخوردار بود. (آقای موسوی زاده اهوازی، به نقل از حجةالاسلام شفیعی اهوازی)