عبادت

بهترین عبادت آن است که نزدیک‌تر به امنیت (از آفات خارجی) و از آفات داخلی خالص‌تر باشد. عمل هر چند کم، اما دائمی آن خوب است. اگر واجبات و مستحبات، سالم آورده شود، صدق در بندگی معبود پدیدار شود.

شخص در حالت عبادت، مواظب باشد که خدا عالم به نیت است، آن‌طور باید عبادت را بیاورد که خدا خواسته و دعوت کرده است که او می‌بیند و مراقب است. آن‌هایی که در تحصیل فضایل و علوم ظاهری بی‌حقیقت می‌کوشند، عبادتشان اعتباری ندارد. امام سجاد علیه‌السلام فرمود: تعجب دارم از طالب فضایل که تارک فرائض است.