عباد امجاد
پیامبر صلیالله علیه و آله فرمود: «خداوند تبارکوتعالی را بندگان والا مقامی است که مرتبه آنان در زمین همانند باران است، اگر بر صحرا بارد گندم رویاند و اگر بر دریا فرو ریزد مرواریدها پدید آرد.» یعنی بندگان رحمت، بر مثال بارانند، هر جا که بارند مبارک باشد و موجب برکت شوند در زمین گندم و به بار آرد و در دریا، صدفهای پرگوهر شوند.
بعضی از محققان گویند: مراد از این صحرا، قالب و صورت آدمیان است که به برکات صحبت اولیاء آراسته گردد. زهد و نیاز و نماز و شفقت و مرحمت و خیرات و صدقات و مسجدها و معبدها و پلها همه این خیرات ظاهر در عالم، از صحبت آن بندگان امجاد حاصل شده است و از ایشان آموختهاند. مراد از باریدن بر دریا، زنده گردانیدن دلهاست؛ و بینا شدن دلها و آراسته شدن نوعروس جان به جواهر علم و معرفت و شوق و ذوق از صحبت ایشان شود.