علم

پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «طلب علم بر هر مسلمانی واجب است.» مراد علم تقوی و یقین است.

پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «علم را طلب کنید، هرچند در جاهای دور مانند کشور چین باشد.» منظور علم معرفت نفس است.

پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «خدایا از علمی که نفع ندارد به تو پناه می‌برم.» منظور علمی است که در عمل با اخلاص همراه نباشد.

خداوند به حضرت داوود علیه‌السلام وحی کرد و فرمود: «کم‌ترین کاری که من با عالِم بی‌عمل می‌کنم این است که از هفتاد قِسم عقوبتم، بدتر از همه آن‌ها این است که از قلبش حلاوت یادم را خارج می‌کنم.»

عالِم حقیقی کسی است که اعمال صالح و محمودش او را گواهی دهد نه آن‌که زبان‌دراز و در مناظره غالب باشد. هیچ راهی به خدا نیست مگر به‌وسیله دانش؛ علم اصل و سبب همه حالات خوب و صفت‌های پسندیده است.

علم اندک عمل زیاد لازم دارد. چون یک ساعت تحصیل علم، یک عمر برای عمل کردن لازم دارد. عالم باید دارای عقل و ملایمت و نصیحت و حلم و بذل باشد و متعلم هم باید دارای رغبت و خشیت و حفظ در مطالب و احتیاط باشد.