علی بن سهل اصفهانی

او را از شاگردان یوسف البنّاء و از اقران جنید شمرده‌اند و قبر او در اصفهان است. گویند: روزی گروهی نزدش آمدند و طلب کمک کردند. او نداشت و نزد یکی از دوستان خود رفت و طلب کمک کرد. آن دوست عذر آورد که دارد خانه می‌سازد و مقدار بسیار کمی به او داد. او فرمود: هزینه خانه‌ات چقدر است؟ گفت: پانصد درهم.

فرمود: آن‌ها را به من بده تا خانه‌ای در بهشت به تو ببخشم و این را به عهده می‌گیرم. گفت: تو هیچ‌وقت خلاف نکرده‌ای، اگر ضمانت نمایی به آن عمل کنی. فرمود: تضمین می‌کنم و ضمانت‌نامه‌ای به خط خود نوشت که خانه‌ای در بهشت به او بدهد. آن مرد نیز پانصد درهم را به او داد و وصیت کرد این ضمانت‌نامه را بعد از مرگ درون کفن وی بگذارند. آن مرد در آن سال مرد و به وصیت او عمل کردند. علی بن سهل روزی به مسجد رفت تا نماز بگزارد دید (به مکاشفه) نوشته‌اش در محراب است و با خط سبز نوشته: تو را از ضمانت بیرون آوردیم و خانه به دوست تو دادیم.

شیخ بهایی می‌گوید: شبی در عالم رؤیا در اصفهان دیدم به زیارت امام رضا علیه‌السلام مشرف شدم و گنبد و ضریح او مانند گنبد و بقعه علی بن سهل بود چون از خواب بیدار شدم رؤیایم را از یاد بردم. اتفاقاً فردا با یکی از دوستان به بقعه علی بن سهل رفتیم و هنگامی‌که گنبد و ضریح او را دیدم به یاد رؤیایم افتادم و اعتقادم در حق او افزون شد.