علی و مصقله بن هبیره
اردشیر خُرّه نام شهرستانی در استان فارس بود که مصقله بن هبیره شیبانی، فرماندارش بود؛ زمانی که معقل بن قیس به اردشیر خره رسید اسیران را به پانصد هزار درهم خرید و آزاد کرد؛ مصقله وعده داده بود که پولش را برای حضرت علی علیه‌السلام بفرستد.
وقتی معقل به کوفه آمد جریان را برای حضرت گفت، حضرت، منتظر ماند ولی خبری نشد، پس برایش نامه‌ای نوشت؛ مصقله به نزد حضرت آمد و دویست هزار درهم را داد و بقیّه را نتوانست بدهد، از حضرت، مهلت خواست و شبانه فرار کرد و به شام، نزد معاویه رفت.
حضرت وقتی گریختن او را شنید فرمود: خدای، روی مصقله را زشت نماید! نامه‌ای که حضرت، برای او نوشت به این قرار است:
«خبری از تو به من رسید، اگر این عمل را انجام دادی به تحقیق که خدای خود را به خشم آوردی و پیشوایت را غضبناک ساختی؛ به‌درستی که تو اموال مسلمین را که با نیزه‌ها و اسبان و ریختن خونشان به دست آمده میان کسان و اقوامت از اعراب که تو را برگزیدند، تقسیم نمودی! سوگند به آن خدایی که دانه را در دل زمین شکافت و جانداران را خلق نمود، اگر این خبر درست باشد، خودت را در نزد من خوار و پست نمودی و درجه مقامت نزد من کم و سبک گردید؛ پس حق‌وحقوق پروردگارت را سست و بی اعتناء مکن و زندگی دنیایت را با از بین بردن دینت اصلاح مکن تا کردارت مانند زیانکاران نباشد؛ آگاه باش حق افرادی که نزد تو و پیش من از مسلمین است در تقسیم این اموال، حق مساوی دارند؛ مردم هم برای دریافت سهم خود پیش من می‌آیند و برمی‌گردند درحالی‌که سهم آن‌ها را به خیانت از بین بردی. (نهج‌البلاغه، نامه چهل‌وسه- علی و فرمانداران، ص 40 از مؤلف کتاب)