غفلت

غفلت یعنی عدم توجه، اشتباه. از سوره نساء آیه 102 استفاده می‌شود که غفلت به چیزی که حاضر باشد ولی انسان به آن توجه نکند و فراموش کند، می‌گویند.

غفلت ضد بیداری و توجه است و گاهی عذر مقبول است و گاهی ذم است و عذر نیست مانند سوره اعراف آیه 179 که فرمود: «اینان مانند چهار پایان، گمراه و غافل هستند.»

در بیشتر آیات غفلت درباره مردم و غیر معذور و در مقام ذم است. در سوره کهف آیه 28 خداوند می‌فرماید: «ای پیامبر! کسانی که ما غفلت از ذکر خودمان بر قلب آنان زدیم و پیروی هوای نفس می‌کنند را اطاعت مکن.» که اینجا با داشتن غفلت خودشان مقدمه آن را فراهم کردند.