غیرت

از غیرت حق است که مقابل عشق او به عشق دیگری دل داد. غیرت او، یعنی همه غیر اویند. همه باید تنها او را معشوق بدانند و او خواهد که بنده به او مشغول باشد و او را دوست بدارند؛ و او آن‌ها را دوست می‌دارد؛ اما غیرت در السنه و عرف، یعنی کسی به ناموسش تعصّب دارد و نمی‌خواهد به شوهر یا زنش علاقه‌مندی نامحرمی یا محرمی زیاد نشان دهد.

همه عالم به خاطر این غیور گشته که خداوند در غیرت بر همه سبقت گرفته است. حق خدایی خویش را فقط در خود دانسته که همگان او را معبود دانند و پرستش کنند؛ یعنی لباس بزرگی و کبریائی و عظمت، فقط منحصر به اوست و او غیور است و غیر او را معبود قرار دادن، کفر و شرک است. غیرت حق، همانند گندم و غیرت مردم، همانند خرمن کاه است که کاه در برابر گندم ارزشی ندارد.