فرزند زمان

منتظر، نباید در بند ماضی باشد و همچنین در بند آیندهٔ نامعلوم نباشد، بلکه فرزند زمان باشد؛ یعنی زمان حاضر را به بطالت هدر ندهد و در هرلحظه به فکر و عملی، مشغول مولایش حضرت مهدی علیه‌السلام ‌باشد.

منتظر ابن‌الوقت، یعنی فرزند زمان است. چون می‌داند دو ساعت به یک احوال نیستند و تجلّی حضرت محبوب، آن به آن، تازه و لطفش علی‌الدوام است، پس منتظر از کمند زمان رهاشده و دربند بی‌زمانی از گذشته و آینده، به سر می‌برده. امّا غیر منتظر، بند زمان‌ها و مکان‌هاست و از زمان حاضر، غافل و ذهنش به ماضی و مستقبل مشغول است.