قبض و بسط

نقل است که ابوسعید ابوالخیر و شیخ ابوالحسن خرقانی خواستند که بسط ابوسعید به خرقانی و قبض خرقانی به ابوسعید منتقل شود. پس یکدیگر را بغل گرفتند و صفت یکی به دیگری منتقل شد. شب تا روز را ابوسعید سر بر زانو نهاده بود و می‌گفت و می‌گریست. خرقانی شب تا روز در بسط و نعره مستی بود. چون روز شد خرقانی گفت: ای ابوسعید! قبض مرا باز ده که مرا با آن اندوه خوش‌تر است.