قطع رحم
قطع ارتباط با فامیل نسبی مانند برادر و عمو و دایی و مادربزرگ جایز نیست و موجب بعضی مصائب می‌شود.
اگر با رفتار نادرست سبب اذّیت و آزار آنان شود، پس قطع ارتباط محقّق می‌شود. خداوند در حدیث قدسی فرمود: «من رحمان هستم، هر که با خویش خود برید من هم از او می‌برم.» در بریدن از رحم آثار وضعی سوء هم پیدا می‌شود، چنانکه فرموده‌اند: باعث زود آمدن اجل و کمی رزق می‌شود و مال انسان نصیب دیگران از بدان می‌شود و وبال آن را در دنیا می‌بیند. چون صله‌رحم بسیار ممدوح شده است بهتر است صاحب این مرض اسباب بریدن را محو کند و به حداقل صله‌رحم یعنی سلام کردن و احوال‌پرسی اکتفا کند تا مراحل بعدی آن بیاید و مستحکم شود که خیر و پاداش آن زود به صاحبش می‌رسد و حساب قیامت را آسان می‌کند و باعث نگه‌داشتن از گناهان می‌شود. هر چه می‌تواند محبّت کند تا اینکه کینه‌ها و بدی‌ها از بین برود. مثلاً فامیلی از سفر زیارتی می‌آید یا کسی از اقوام او فوت می‌کند یا مریض می‌شود با ملاقات و تسلّی و عیادت صله‌رحم کند و مواظبت کند که شیطان با وسوسه و حیله سبب قطع نگردد که خوشحالی او فراهم شود.