محامد محمد بن ابی بکر

محمد فرزند ابوبکر خلیفه اول و مادرش اسماء بنت عمیس است. بعد از وفات ابوبکر، امیرالمؤمنین علیه‌السلام مادر او را به زنی گرفت و محمد در دامن امام پرورش یافت. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «محمد پسر من از صلب ابی بکر است.» محمد از طرف امیرالمؤمنین علیه‌السلام حاکم مصر شد و در صفر 38 هجری به دست معاویه شهید شد. بعد از شهادت محمد، امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: به ما خبر رسید که محمد شهید شده است، او را به حساب خدا می‌گذاریم. به خدا قسم محمد آن‌طور که من می‌شناسم کسی بود که به مقدرات الهی خرسند بود و همواره برای پاداش خدا انجام وظیفه می‌نمود او رویهٔ گناهکاران را دشمن می‌داشت و صفات مؤمنان را دوست می‌داشت. او برادر فرزندانم (یحیی و عون) بود و خود را برای او پدری مهربان به حساب می‌آوردم. او را فرزند خود می‌خواندم. محمد هیچ‌وقت راضی نمی‌شد که معصیت خدا کند. اهل شام وقتی شنیدند محمد کشته شد شاد شدند. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: اندوه ما به اندازه سرور مردم شام بلکه به مراتب بیشتر می‌باشد.