محل نزول آیهٔ تطهیر
از ام سلمه نقل شده است که گفت: «پیامبر در خانهٔ من بود که فاطمه علیها السلام، خربزه‌ای از برای آن حضرت آورد و حضرتش در صُفَّه نشسته بود که خوابگاه آن حضرت بود و در زیرش، عبای خیبری گسترده بودند و من در حجره و اطاقم نماز می‌خواندم.
پیامبر صلی‌الله علیه و آله به فاطمه علیها السلام فرمود: شوهرت و پسرهای خود را بطلب، پس علی علیه‌السلام و حسن علیه‌السلام و حسین علیه‌السلام آمدند و همه نشستند و مشغول خربزه خوردن شدند، در این وقت خداوند این آیه را نازل فرمود: «إنّما یرید الله لیذهب عنکم الرّجس أهل الْبیت و یطهرَّکم تطْهیراً»؛ «خداوند اراده کرده است که شرک و گناه و شک و هر بدی را از شما ای اهل‌بیت پیامبر دور کند و پاک نماید.»(احزاب:33)
پس پیامبر زیادی عبای را گرفت و بر ایشان پوشانید و دست مبارک را به‌سوی آسمان بلند کرد و فرمود: «خداوندا این‌ها اهل‌بیت و مخصوصان من‌اند، پس از ایشان، رجس را دور گردان و پاک گردان، ایشان را پاک گردانیدگی.»
ام سلمه گفت: «من سر خود را داخل خانه کردم و عرض کردم: من نیز با شمایم یا رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله؟ پیامبر صلی‌الله علیه و آله دومرتبه فرمود: عاقبت تو به خیر است و مرا داخل آن جمع ننمود.»(تفسیر ثعلبی- حق الیقین، ص 63)