مسبّب

ای پیرو حقیقت مهدوی، هر وقت دنبال واسطه و اسباب ظاهری رفتی و آن اسباب زیاد شد، از وصال به حقیقت او دورتر می‌شوی. اگر اسباب و علل را کم کنی، امید می‌رود که ذوق وصال در تو بیشتر گردد. آیا حضرت، مسبب‌الاسباب برایمان نیست! اگر کاری صلاحمان باشد، خودش به خاطر اعتقاد و یقین به او، اسباب را فراهم می‌کند.
پس چرا از مسبّب بگریزم، به اسباب پناه ببریم. او مبدّل است و وسایط را به حکمت مهدویّه برایمان رام می‌کند و آنچه حکمت تقاضا نکند، به خاطر محبتی که به او داریم، تبدیل می‌کند.