معنی
وقتی اناری شکسته میشود، معلوم میگردد که درون آن شیرین است و گاهی اناری را باز میکنند، میبینند درونش پوک است. انسان باید اهل معنی باشد و درونش همانند انار شیرین، مهذّب باشد. آدمی که معنویت دارد پس از مُردن، حقیقتش معلوم میگردد، ولی در دنیا بر ابناء بشر پوشیده و او را نمیشناسند. آدم صورتپرست، از رسیدن به معنا بسیار دور است. جسم پرنده، همانند تن آدمی است. پرنده با بال و پر، پرواز میکند و روح هم با معنویت صعود میکند. اگر شخص اهل معنی نیست، با اهل معنی همنشین و همصحبت شود که به عطایای آنان دست بیابد. جانی که معنویت ندارد در تن خود، مانند شمشیر چوبین است که کاری از او برنیاید. فقط همانند هیزم، بدرد سوختن میخورد نه جنگیدن. طالب حقیقت، وقتی فهمید که روانی چوبین دارد برای متلبّس شدن به معانی و حقایق، دنبال کسی برود که او آن صفات را داراست. بله شمشیر تیز، برای جنگیدن با نفس اماره در نزد اولیاست که دیدن آنان، مانند کیمیا میماند، یعنی اولیاء الهی با اکسیر معنا، مس وجود سالک را تبدیل به زر میکنند.