مُنعم
در زیارت جامعه کبیره که از امام هادی علیه‌السلام تفضّل شده است، این‌گونه خطاب به امام عرضه می‌داریم: شما امامان «اولیاءَ النعم» ولی‌نعمت‌ها هستید؛ یعنی هر نعمتی از خداست، برای پیامبر و اوصیاء اوست و واسطهٔ همهٔ فیوضات از حق به خلق ایشان‌اند، پس همهٔ نعمت‌های ظاهری و باطنی از نَفَس و تفضلات ایشان را که به انسان می‌رسد، شامل می‌شود؛ در این راستا، دوستان و شیعیان بهرهٔ وافی و کافی می‌برند. امام باقر علیه‌السلام فرمود: «دنیا و هر چیزی که در آن است، برای خداوند و رسول او و ماست، پس هر کس به هر چیزی دست‌یافت، به تقوا بهره‌مند شود و حقّ خداوند را ادا کند.»(۱)
امام سجاد علیه‌السلام به ابوحمزهٔ ثمالی فرمودند: «به تحقیق که پیش از طلوع آفتاب، روزی بندگان تقسیم می‌شود و بر دست ما جاری می‌شود.»(۲)
پس تشکر از صاحب نعمت و احسان دهندهٔ بی منّت لازم است و شکر از هر نوع مصادیقش از زبان و قلب و عمل و دعا و… بر شیعه ضرورت دارد تا بدین‌وسیله بیشتر مورد عطایا و بخشش‌های حضرت قرار گیرد.