ناگهان آید

«یأتی بَغْتَةً کَالشَّهٰابِ الثّٰاقِب: ناگهان مانند شهاب فروزان خواهد آمد».(۱)

شخص منتظِر اگر انتظارش واقعی نباشد، ناگاه که حضرت ظهور کند، دست و پای خود را گم می‌کند؛ و بعضی کارهای مبتلا شده را نمی‌تواند ترک کند و این خود از آفت انتظار است. هرگاه قرار است مسافر و مهمان عزیزی بر کسی وارد شود، قبل از رسیدن مهمان، مهیای آماده کردن شرایط میزبانی می‌گردد. امّا روز خاصی برای تشریف‌فرمایی منتظر آل محمد مشخص نشده است تا بتوان چند روز قبل، آماده و چشم‌به‌راه ایشان بود. از طرفی مهیا شدن برای ملاقات حضرت کار چند روز نیست، بلکه باید عمری در آمادگی و انتظار باشد و خودسازی کند تا روزی که ایشان بیاید و چشم منتظران به قدومش منوّر گردد و این طولانی شدن مدّت خود آثار بسیاری دارد، ازجمله مسمّای واقعی یاور و ناصر و مجاهد خواهد شد.