چشم‌به‌راه
انتظار برحسب منطوق، شخص را منتظر چیزی و کسی می‌داند، امّا برحسب مفهوم ضد ناامیدی است، امید دارد که آن واقعه رخ می‌دهد و یا آن شخص موردنظر می‌آید، پس چشم‌به‌راه انتظار دارد. روایتی است که: «توقّعوا الفرج صباحاً و مساءً: هر صبح و شام منتظر فرج باشید»(۱)
اشاره است که منتظر در شبانه و روز و بدون وقتی خاص در انتظار بنشیند و دعا کند و چشم‌به‌راه باشد.
از بالاترین درجات انتظار، آن است که شخص قلباً و فکراً غافل از وعده الهی و آمدن امام علیه‌السلام نباشد. اگر غافل شد، ضعف در انتظار سبب ناامیدی می‌شود و در درازمدت او را خسته و ضعیف می‌نماید.