نصرت

انجام هر کاری که سبب یاری‌رساندن به دین گردد و در آن از فرامین حضرت حجّت پیروی شده باشد، بسیار قابل اهمیت است، چراکه انجام دهنده آن کار، مصداق دعای امام علیه‌السلام است که در حق ناصرین خود نموده است، امام در این دعا از خداوند برای این افراد این‌گونه دعا می‌فرماید: «کسانی که مرا برای نصرت دین تو پیروی می‌کنند، مؤیّد گردان.»(۱)

یاری نمودن دین به هر شکل که باشد، توفیقی است که از دعای حضرت نصیب پیرو او می‌شود، حال می‌خواهد این کمک عملی باشد یا قلمی یا زبانی یا به هر شکلی که انجام آن ممکن باشد.

از طرفی بی‌کیفیت بودن خیلی از این اعمال، باعث کمرنگ بودن نصرت می‌شود. امام باقر علیه‌السلام فرمودند: «گویندهٔ (واقعی) از شما که بگوید: اگر قائم علیه‌السلام آل محمد را درک کردم او را نصرت (یاری) می‌کنم، همانند کسی است که در حضورش با شمشیر خود جهاد کرده و به شهادت رسیده و (ثواب) شهادت همراه با حضرت، (ثواب) دو شهادت را داراست.»(۲)

چون مدت انتظار طولانی شود، شکیبایی کم می‌گردد، پس نباید حالت آمادگی و یاری کردن دین توسط منتظر نقصان پذیرد. در زیارت حضرت ولی‌عصر علیه‌السلام آمده است: «خداوندا زمان انتظار طولانی شده و فاجران ما را شماتت می‌کنند و نصرت برای ما سخت گردیده است.»(۳)

در زیارت آل یاسین چنین آمده است: «یاری‌ام برای شما (امامان) آماده است».(۴)

امام رضا علیه‌السلام به دعبل فرمود: «مَرْحَباً بِنٰاصِرِنٰا بِیَدهٖ وَ لِسٰانِه: آفرین به یاری کنندهٔ ما با دست و زبانش.»(۵)

پس آفرین و صد آفرین بر کسی که امام زمان علیه‌السلام را به عمل یاری می‌نماید. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «کسی که ما را یاری می‌کند و ما را دوست دارد منتظر رحمت باشد.»(۶)