نفس امّاره

بعضی از اصحاب پیامبر صلّی‌الله علیه و آله دربارهٔ نفس امّاره و مکر و فریب آن، از حضرتش سؤال می‌کردند، ولی از دزدی و تکبّر و نظیر این‌ها که گناه بودند و مذمومیّت آن معلوم بود نمی‌پرسیدند و از ثواب نماز و روزه و حج و خمس نمی‌پرسیدند. علّت آن بود که وارونه کاری نفس و بازی‌های او را نمی‌توانستند بشناسند. در قضیّهٔ وظایف آخرالزمان هم گوییم: چه‌بسا نفس امّاره شخص منتظر را در لباس انتظار فریب دهد. پس باید مراقبه داشته باشد، چراکه از مکر آن در امان نیست، مانند کسی که خمس مال را نمی‌دهد و از هر راهی مال جمع می‌کند و دوستی به حضرت علیه‌السلام را هم اظهار می‌کند و مال را برای تولّد حضرت خرج می‌کند؛ بااینکه بر ذمّهٔ او وجوب تزکیهٔ مال هست، ولی آن را پاک نمی‌نماید.