نماز میّت

در شهر بهار جنازه‌ای را مردم غسل می‌دهند و کفن می‌کنند و به ایشان می‌گویند: حاج آقا شما لطف کنید یک نماز میت بخوانید! فرمود: من نماز میت الآن حفظ نیستم، نمی‌خوانم!

* این عمل ایشان یا فرار از شهرت بوده یا صاحبان مرده روحانی داشتند و به او مراجعه نکردند و عملاً آن‌ها را به روحانی محلشان ارجاع داده است.

اگر می‌خواست بخواند مثلاً می‌فرمود: رساله بیاورید از روی آن بخوانم. حالا مردم بگویند آقا مثلاً سی سال نجف بوده چطور نماز میت را نمی‌تواند بخواند. او حکیم بوده و کار حکیم بر مصلحت است چطور ایشان در ورود به بهار در نزد بزرگان حاضر نشد امام جماعت بشود و پشت سر حاج ملّا به نماز اقتدا می‌کند. پرهیز از شهرت، تواضع، ارشاد مردم به روحانیون محل هر چند آن زمان بعضی از ایشان کم‌سواد بودند و این کار حکیمانه است.