نور

خداوند نور مطلق است و نورالانوار و منوّر الانوار است. همهٔ نورهای حسّی و مادّی و مقیّد، از نور مطلق اوست. همهٔ رنگ‌ها و نقوش، تابع نور است. تا نور نباشد، رنگی در تاریکی دیده نمی‌شود. چون ما در نقوش غرقیم، نتوانیم نور اصلی را ببینیم. رنگ‌های حسّی و ظاهری به خاطر شمس دیده می‌شوند. همین‌طور همه در نقوش و خیالات و فکرهای خودبینی غرق‌اند و نورحق را نمی‌بینند. نور حق، عقل و روح را منوّر می‌کند. نور مطلقِ حق، مجرّد و همهٔ انوار عارضی و مقیّد و متعلّق به آن نورالانوار می‌باشند؛ یعنی نور حق، مُظهر غیر است؛ درحالی‌که خود، ظاهر به ذات است.