ورع

دریچهٔ جوارح را از چیزهایی که به قلبت ضرر می‌زند و مرتبه‌ات را نزد خداوند پست می‌کند و حسرت و ندامت در قیامت به بار می‌آورد و شرم از ارتکاب گناهان را به همراه می‌آورد، ببند. صاحب ورع محتاج به سه اصل است:

۱. از لغزش‌های مردم چشم‌پوشی کند

۲. به آنان بی‌حرمتی نکند

۳. مدح و ذمّ مردم نزدش یکسان باشد

اصل ورع این است: مداومت بر محاسبهٔ نفس، صدق گفتار، صفای در معامله، دوری از هر شبهه، پرهیز از هر فتنه، ترک هر چیزی که بدون فایده باشد و باز نکردن ابوابی که نمی‌داند چطور باید آن‌ها را ببندد. البته با کسانی که بدیهیات را واضح نمی‌بینند، مجالست مکن و با افرادی که دین را حقیر می شمرند، مصاحبت منما و از علم آنچه قلبت طاقت فهم آن را ندارد و نه کسی تواند آن را بفهماند (مانند علم به ذات خدا) معارضه مکن و با کسانی که از خدا دست کشیده‌اند قطع رابطه کن.