وسواس

بیماری وسواس که در بعضی‌ها رخنه کرده، سبب شک و تردید و بدبینی و ناامیدی را فراهم می‌کند و هیچ‌گاه شخص در کارش خود را قانع نمی‌بیند. وسوسه در وضو و نماز و غسل و طهارت و نجاست و مانند این‌ها همه از ضعف نفس و کجی فکر و تردّد قوه واهمه در قبول و رد می‌باشد. کسانی که سی یا چهل سال با صفت رذیله‌ای که با درمان، فوق‌العاده قابل مداوا است و ربط آن به اعصاب هم می‌باشد و هر خیال و تصوّر مشکوک، نوعاً نقص و کمبود را نشان می‌دهد وشخص به وسواس دچار می‌گردد. برای درمان، ذکر لااله الّا الله بسیا مفید است به‌شرط استمرار و مداومت، برای شخص وسواسی تفریح و تنوع و سفر رفتن نافع است. فکر را در مسیر صحیح جلوه بدهد ونگذارد وسوسه بر ذهن وارد شود. تنها زندگی نکند و برنامه روزمره‌اش منظم باشد تا در بیکاری فراغتی برای قوّه واهمه پیش نیاید. بنای اعمال را بر قبول خداوند رحیم بداند نه بر بطلان کار که سبب شک و وسوسه شود. اوامر ونواهی را به اندازه ممکن و واجب به‌جا بیاورد و از کثرت وتعدّد مستحبّات و مکروهات ومباحات که گاهی زمینه تحریک قوه واهمه را فراهم می‌کند دوری کند و بداند که هیچ وسواسی از دام شیطان رها نیست. پس عمل را طبق شرع به‌جای آورد که اهل یقین شود و اراده همتّش هم در مسیر واقعی قرار بگیرد.