پناه از خسارت بزرگ
یکی از خسارات بزرگ معنوی و روحی برای شیعیان، وقتی است که بعد از بصیرت و هدایت تنزّل کنند و از مسیر بندگی برگردند و مردود شوند. حضرت بقیّة الله علیه‌السلام در توقیعی چنین فرمودند: «به خداوند پناه می‌برم از کوری بعد از بینایی و از گمراهی بعد از هدایت و از توقّف اعمال و هلاکت در فتنه‌ها».(۱)
چون همیشه آزمایش الهی وجود دارد، هیچ پیروی‌کننده‌ای نمی‌تواند از روی یقین بگوید که دچار لغزش و تنزّل نمی‌شود و یقیناً در امتحانات قبول خواهد شد؛ لذا می‌باید در مسیر ترقّی و صعود از روبرو شدن با این قبیل خطرات به خداوند و امام زمان علیه‌السلام پناه برد.