گوینده حسد

هر که تو را از یار تو، بدی گوید، خواه گوینده‌ی درونی و خواه گوینده‌ی بیرونی که یار تو بر تو حسود است. بدان که حسود اوست از حسد می‌جوشد. اگر گوید او تو را حسود گفت. بگو این حسد را دو معنی است، یکی حسدی (یعنی غبطه) که به بهشت برد که در راه خیر گرم کند که من چرا کم از او باشم؛ اما حسد آن کس به دوزخ برد که خدمتی می‌کردم و مرا از آن چیز حسد کردی تا از آن منع شوم و بازمانم.