یاد امام در نماز

منصور بن یونس بُزرج از امام ‌صادق ‌علیه‌السلام سؤال کرد از مردی که در نماز واجب، خودش را به گریه وا می‌دارد. فرمود: «قسم به خدا! روشنی چشم است.» (قرة عینٍ والله) و فرمود: «هرگاه چنین حالی دست داد، مرا در آن وقت یاد کنید». (فاذکرونی عنده).

* مرحوم مجلسی اول در شرح روضةالمتقین درباره این حدیث فرمود: «رُوات حدیث ثقه هستند. این‌که مُصلّی گریه کند، سبب سرور او در آخرت می‌شود. این‌که دعا برای امام صادق کند، برای این است که هنگام وقوع بکاء دعا مستجاب است. دعا برای مؤمنین از مستحبات است؛ و مطلق ذکر در نماز مستحب است تا جایی که چون کسی عطسه کند، می‌توان حمد خدای کرد یا اسم پیامبر را شنید، می‌توان صلوات فرستاد».