آیه ای برای چشم زخم

در تفسیر منهج الصادقین درباره آیات 51-52 سوره قلم «وَ ان یکادُ الذینَ کفروا لَیزلقونَک باَبصارهم لمّا سمعُ الذّکر و یقولون انّه لَمجنون وَ ما هو الّا ذکر للعالمین» یعنی نزدیک بود آنان که کافر شدند به چشم‌های خود، تو را بیفکنند و بلغزانند، آن هنگام که می‌شنیدند قرآن می‌خواندی، می‌گفتند که این مرد (پیامبر) دیوانه است و حال‌آنکه قرآن موعظه و پند برای عالمیان است. (نیست محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله مگر اشرف عالمیان). در بعضی روایت آمده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در مسجد نشسته بود و قرآن می‌خواند. جماعتی بر در مسجد ایستاده و انتظار می‌کشیدند تا پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از مسجد بیرون آید و او را به بدچشمی آفتی برسانند. جبرئیل این آیه را آورد و گفت: یا رسول‌الله! این آیه را تلاوت کن تا از چشم‌زخم ایشان ایمن بمانی. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله این آیه بخواند و بر خود دمید و از مسجد بیرون آمد چون چشم آنان بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله افتاد کور شدند و به روی در افتادند و حضرت به‌سلامت به خانه بازگشت.