ارتباط اسماء تلفیقی

تلفیق یعنی به هم پیوند دادن، با هم جور کردن و ترتیب دادن است. در قرآن بسیار دیده می‌شود که اسماء الهی تلفیقی آمده است: مثلاً غفور با رحیم 72 مرتبه تکرار شده است. تمام تلفیقی‌ها دارای جدول و ربط و مناسبت خاص خودش را دارد. مثلاً اسم الله «رحیم» این‌طور می‌توان از تلفیقی‌ها استخراج و توصیف کرد که خداوند چون مربی است (رب رحیم) و می‌آمرزد (غفور رحیم) و توبه پذیر است (تواب رحیم) و به همه رئوف است (رئوف رحیم) و محبت به بندگان دارد (رحیم ودود) پس رحیمیت او با بسیاری از اسماء پیوند می‌خورد.

و در مثل اسم «عزیز» به دو معنی آمده است: 1- توانا و قوی، 2- ارجمند و شریف.

استعمال این اسم اگر با ذوانتقام بیاید (عزیز ذوانتقام) به معنی خدای قوی گیرنده انتقام از ظالمان است. اگر با حمید بیاید (عزیز حمید) به معنی خداوند شریف و درخور ستایش و حمد است. در قرآن «عزیز حکیم، عزیز رحیم، عزیز علیم، عزیز غفور، عزیز وهاب، عزیز جبار، عزیز مقتدر» آمده که هر تلفیقی به جدول خودش باید معنی کرد و ذاکر اسماء تلفیقی با در نظر گرفتن دو اسم برای حاجت و آثارش، آن‌ها را بگوید.