اسلام
اسلام، پذیرفتن اعتقادات به زبان و متعابعت اعمال شریعت است.
گفته‌اند: ایمان خاص است و اسلام عامّ.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «الاسلامُ هُوَ التّسلیم و التّسلیمُ هُوَ الیقین و الیقین هُوَ التّصدیق و التّصدیق هُوَ الاقرار و الاِقرار هُوَ الاَداء وَ الاَداءُ هُوَ العمل: اسلام تسلیم است و تسلیم (پیروی) یقین است و یقین تصدیق است و تصدیق (باور داشتن به خدا و معاد) اقرار است و اقرار، به جای آوردن است و به جای آوردن عمل (به دستورات خدا) است.»
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «مَن اَسلَمَ سَلِمَ: هرکس اسلام آورد، سلامت زیست.»
گفته‌اند: «مسلمانی، گردن نهادن به حکم‌های ازلی است.» پس مسلمان تنها به پیرو دین اسلام منحصر نمی‌شود، بلکه به معنای کسی است که «قائل به توحید باشد و بر امر حق گردن نهد.» چنان‌که در آیات قرآن کریم به کرّات «اسلام» به معنی مطلق اعتقاد به خدا و انقیاد به حکم اوست. به‌طور مثال: در سوره آل‌عمران ۶۷ درباره حضرت ابراهیم علیه‌السلام فرمود: «وَ لکِن کان حنیفاً مسلماً»
در سوره بقره ۱۳۲ از قول حضرت ابراهیم علیه‌السلام به یعقوب و دیگر فرزندانش سفارش می‌کند: «فَلا تَموتُنَّ اِلّا وَ اَنتم مسلمون: نَمیرید مگر آن‌که مسلمان باشید.»
در سوره یوسف ۱۰۱ از قول حضرت یوسف علیه‌السلام فرمود: «تَوَفَّنی مُسلِماً: خداوندا مرا مسلمان بمیران»
در سوره آل‌عمران ۵۲ حواریون عیسی علیه‌السلام خود را مسلمان می‌دانند: «قالَ الحَواریّون نَحنُ اَنصارُ اللهِ آمَنّا بِالله وَ اشهَد بِاَنّا مسلمون: حواریون گفتند: مائیم یاران خداوند، به او ایمان آوردیم و شاهد باش که ما مسلمان هستیم.»