اولیاء الهی

هر آواز و وجودی غیر وجود اولیاء، روزی به آواز ناخوشایند و وجود موهوم و سست تبدیل می‌شود. آواز عزیزان خدا از قلبشان که تجلّی گاه حق است برمی‌آید که آن از نَفَس سینهٔ آن‌ها برمی‌خیزید. اولیاء الهی که به‌حسب کالبد ظاهری، نیست می‌باشند، به‌حسب روح مجرّد که فانی فی الله هستند، هست می‌باشند و عموم جزء صنایع خلقای پروردگار هستند که چند صباحی وجودی هست‌نما دارند. جاذبهٔ افکار و آواز آن‌هاست که لیاقت الهام و وحی و راز و نیاز به‌ حق را پیدا می‌کنند و خدا در جانشان با آنان صحبت می‌کند.