توفیق
چون ما را توفیق ملاقات نیست، پس تقاضا و خواهش ما از امام، نباید کم و بی‌رنگ شود. عنایت و نگاه خاص امام عصر علیه‌السلام، به درخواست و توفیق است. جدوجهد باید داشت و در این مسیر، دمی فارغ نباید شد. راه عمر باریک است و گاهی تاریک و گاهی پرخطر است، پس تمنّای ما از امام علیه‌السلام نباید به لحظه‌ای بسنده شود. بلکه شبانه‌روزی خواهش کنیم و دست نیاز برداریم و روز بروز بر گدائی‌مان افزون شود. تا مولا، توفیق انجام کارهای مهدویت را بما عطا کند و به خودش نزدیک نماید.