جدّ مادری -آیت‌الله سید محمدکاظم یزدی
جدّ مادری حضرت استاد، در سال ۱۲۴۷ (یا ۱۲۵۷) در یکی از قراء یزد دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران کودکی و نوجوانی برای تحصیل علم به اصفهان مهاجرت نمود و از محضر اساتیدی چون آقا شیخ محمّدباقر نجفی و سید محمّدباقر خوانساری صاحب کتاب روضات الجنات بهره برد.
سپس به نجف اشرف رفت و از محضر اساتیدی همچون میرزا محمّد حسن شیرازی صاحب تحریم تنباکو بهره‌ها گرفت، پس از فوت استاد به تدریس پرداخت.
ایشان تألیف گران‌قدری دارد که در رأس همهٔ آن‌ها کتاب پرآوازهٔ «عروةالوثقی» است. وی در روز ۲۷ رجب ۱۳۳۷ قمری ندای حق را لبیک گفته و در نجف اشرف مدفون گردید.
حضرت آیت‌الله بهجت در درسی قضایایی که دربارهٔ ایشان نقل می‌کردند، فرمودند: در نجف شخصی دیوانه شده بود، در خیابان‌ها مردم او را می‌دیدند و می‌گفتند چطور شد، او که آدم سالمی بود، چرا دیوانه شد؟
در جواب می‌گفتند: او کسی بود که در مشروطیت، سجاده از زیر پای آقا سیّد محمدکاظم یزدی کشید و به سیّد اهانت کرد، خداوند نیز او را به جنون مبتلا کرد!