پدر -حجةالاسلام سید محمدعلی کشمیری
پدر حضرت استاد، فرزند سوم آیت‌الله سید حسن کشمیری (ره) بود که در کربلا متولد شد و تحت نظر پدر علوم دینی را فراگرفت و ملبس به لباس روحانیت گشت. لکن در شانزده‌سالگی (۱۳۲۸ هـ. ق) پدر را از دست دادند و در غم او به سوگ نشستند.
پس از مراحل تحصیل به دامادی آیت‌الله سید محمدکاظم یزدی صاحب کتاب شریف عروة الوثقی نائل شد و حاصل آن، فرزندانی همچون آقا سید عبدالکریم بود که موجب افتخار روحانیت و موجب سرافرازی پدر گردید.
ما شرح‌حالی از والد استاد را در آفتاب خوبان نوشتیم و اینجا به خاطر عدم تکرار فقط به دو نکته اشاره می‌کنیم.
اول آنکه والد استاد زاهد و مقدس بود و به واجبات و مستحبات و رفتن به مسافرت‌ها و … شدت عمل و سخت گیری می‌کردند. استاد فرمود: گاهی از کفش داری حرم امیرالمؤمنین سؤال می‌کرد که آیا سید عبدالکریم به حرم آمده است؟
دوم: به خاطر جو تند و سخت حوزهٔ علمیهٔ آن روز نجف نسبت به سلسلهٔ عرفاء همانند سید علی آقا قاضی، از رفتن و مجالست با آنان خیلی سختگیری می‌نمود تا جایی که استاد می‌فرمودند: پدرم روزی به من گفت: می‌ترسم دیوانه شوی! من گفتم: پدر شما نمی‌دانید که حقیقتاً ایشان چه هستند!
والدشان، حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را در خواب می‌بیند که اشاره می‌کند: «که من از شکم تا سر عبدالکریمم» پس دیگر کاری به ایشان نداشت.
دربارهٔ وفات والدشان فرمودند: در عراق رسم بود، هرگاه بزرگی از علما وفات می‌کرد، بالای مناره اعلام می‌کردند. فلان عالم وفات کرد. از قضا یکی از علمای ایران وفات کرده بود، پدرم پرسید: عبدالکریم! بالای مناره چه گفتند؟ گفتم: یکی از علماء ایران وفات کرده است.
بعد به مادرم گفتم: فردا پدرم می‌میرد، مادرم با دست‌هایش به سرم اشاره کرد و گفت: این چه حرفی است می‌زنی؟! فردای آن روز پدرم در سن ۵۶ سالگی در نجف اشرف وفات کرد.