حافظ
مرحوم بهاری در مراسلات، تمسّک به شعرهای حافظ می‌نمود و احاطه او به غزلیات حافظ مشهود بود برای نمونه:
۱- ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد **** وقت آن است که بدرود کنی زندان را (مراسله ۱)
۲- آسمان بار امانت نتوانست کشید **** قرعه کار به نام من دیوانه زدند (مراسله ۴)
۳- بلبل از فیض گل آموخت سخن، ورنه نبود **** این‌همه قول و غزل تعبیه در منقارش (مراسله ۸)
۴- پای من لنگ است و منزل بس دراز **** دست من کوتاه و خرما بر نخیل (مراسله ۹)
۵- فیض روح‌القدس ار باز مدد فرماید **** دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد (مراسله ۱۰)
۶- مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد **** نیت خیر مگردان که مبارک فالی است (مراسله ۱۱)
۷- در خلوص من اگر هست شکی تجربه کن **** کس عیار زر خالص نشناسد چو محک (مراسله ۱۲)
۸- لاف عشق و گله از یار چنین لاف خلاف **** عشق‌بازان چنین مستحق هجران‌اند (مراسله ۱۳)
۹- درد ما را نیست درمان الغیاث **** هجر ما را نیست پایان الغیاث (مراسله ۱۵)
۱۰- من نه آنم که به جور از تو بنالم حاشا **** چاکر معتقد و بنده دولت خواهم (مراسله ۱۶)