حرص
حریص مباش در چیزی که اگر آن را ترک کنی بی‌زحمت به تو می‌رسد و به این جهت نزد خداوند ستوده و در آسایش می‌باشی، اما اگر در طلب آن چیز حریص باشی، نزد خداوند نکوهیده گردی، چرا که تعجیل در طلب کردی و ترک توکّل نمودی و راضی به قسمت نشدی.
همانا خداوند دنیا را به‌منزلهٔ سایه خلق کرده است، اگر دنبال سایه بروی جز سختی چیزی حاصلت نمی‌گردد و به آن نمی‌رسی. اگر در پی سایه نرفتی، او پیوسته تابع توست و در آسایش هستی.
پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلّم فرمود: «آدم حریص محروم است»، در نتیجه مذموم هم است در هر جا که باشد، چگونه محروم نباشد که از اعتماد به خدا فرار کرده و خلاف قول خدای را انجام داده است. او فرمود: «خدا شما را خلق کرد و رزق داد، بعد شما را می‌میراند و سپس شما را زنده می‌کند». (روم: ۴۰)
حریص گرفتار هفت آفت است:
۱. فکرش به دینش ضرر رساند و نفعی نبرد
۲. اندوهش پایانی ندارد
۳. دارای زحمت زیادی است که از آن راحتی پیدا نمی‌کند مگر وقت مرگ
۴. دارای ترس از نرسیدن چیزی است که به آن گرفتار شود
۵. دارای حزنی است که زندگی‌اش با ناراحتی و بدون فایده همراه است
۶. به حساب مال مشغول و از آن و عذابش در دنیا فارغ نیست
۷. از عذاب الهی راه فرار و حیله ندارد
اما شخص متوکل بر خدا همیشه از صبح و شب در کنف حمایت و عافیت اوست و خداوند هم زود کفایت امورات او را کند و در آخرت مقامات بلندی به او کرامت فرماید که خدا خود به آن عالم است. حرص آبی است که از روزنهٔ خشم الهی جریان دارد؛ و تا وقتی که بنده صفت یقین دارد به حرص مبتلا نمی‌شود و یقین زمین اسلام و آسمانِ ایمان است.