حکمت
حکمت، روشنی معرفت و میراث تقوا و ثمرهٔ صدق است. اگر بگویم که خداوند به بنده‌ای از خلقش نعمتی بزرگ‌تر و با ارزش‌تر و بلندتر و فراوان‌تر و گران‌بهاتر از حکمت نداده، هر آینه درست گفته‌ام.
خدا در قرآن فرموده: «خدا حکمت را به هرکس که بخواهد عطا می‌کند، کسی را که حکمت داده شد، هر آینه خیر بسیار به او داده است و غیر صاحبان عقل نپذیرند». (بقره: ۲۶۹) یعنی نمی‌دانند از آنچه از حکمت مهیا و به ودیعه گذاشته‌ام، مگر بندگان خالص و مختص من که آنان را برای خود برگزیدم. حکمت موجب نجات است و صفت حکیم آن است که هنگام ورود حادثه ثابت‌قدم است، در برابر عاقبت حوادث تسلیم است و او مردم را به‌سوی خدا هدایت کند.
پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلّم به حضرت علی علیه‌السلام فرمود: «اگر بنده‌ای از خلق خدا به دست تو هدایت یابد، برای تو بهتر است از هر چه که آفتاب از مشرق تا مغرب بر وی بتابد.»