خنده
خنده، تجلّی جمال پروردگار متعال است.
در کتاب اسرار الشیعه سید حیدر آملی آمده پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «برای خداوند بهشتی است که در آن حورالعین، نهرها و قصور و عسل و شیر نیست بَل یتجلّی فیها ربّنا ضاحِکا: بلکه تجلّی می‌کند در آن پروردگار ما که لبخند می‌زند.»
تاب بنفشه می‌دهد طرّه مشک سای تو **** پردهٔ غنچه می‌درد خندهٔ دلگشای تو (حافظ)
پس خنده، تجلّی جمالی که باعث بسط (انبساط) و دلگشایی است.