خوردن

کم خوردن در نزد همه کس پسندیده است، چون صلاح ظاهر و باطن در آن است. خوردنی‌های پسندیده بر چهار قسم می‌باشند.

۱. خوردن ضروری که مختص برگزیدگان حق است

۲. خوردن عُدّه که آن مقدمه قوّت است و مختص اتقیاست

۳. خوردن فتوح که آن راضی به آنچه فراهم آید، می‌باشد که مختص متوکّلین است.

۴. خوردن قوت که هر چه حلال است می‌خورد و این مختص مؤمنین است.

چیزی بر قلب مؤمن ضرر رساننده‌تر از زیاد خوردن نیست که باعث قساوت قلب و تحریک شهوت می‌شود. گرسنگی، نان و خورش مؤمنین و غذای روح و طعام قلب و سبب سلامتی برای بدن است. پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلّم فرموده: «فرزند آدمی هیچ ظرفی را بدتر از شکم پر نکرد».

حضرت داود پیامبر فرمود: «ترک یک لقمه با اینکه نیاز به آن است، نزد من بهتر از قیام بیست شب به عبادت است».

پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلّم فرمود: «مؤمن به یک روده (شکم) می‌خورد و منافق به اندازه هفت روده می‌خورد»؛ و باز حضرتش فرمود: «وای بر مردم از شر دو عضو، سؤال کردند آن دو کدام است؟ فرمود: شکم و فرج».

حضرت عیسی علیه‌السلام فرمود: «هیچ مرضی شدیدتر از قساوت قلب نیست و هیچ دردی برای نفس دشوارتر از دشمن داشتن گرسنگی نیست. این دو (قساوت قلب و بغض گرسنگی) دو مهار از برای دور شدن از رحمت و نزدیک شدن به خواری هستند.»