خیانت

خیانت آن است که انسان مال و پول و مانند این‌ها را به‌رسم امانت بگیرد و در آن تجاوز نماید یا معیوب کند یا غصب کند و یا انکار نماید. خیانت درواقع ضایع کردن است و گناهی بسیار است. پس اگر کسی اسمش مسلمان است ولی خیانت می‌کند در حقیقت ایمان در قلبش رسوخ نکرده و اگر ادای امانت نماید و به ناموس و حقوق و اموال خیانت نکرد خراب‌کاری نکرد، مسلمان است. دارنده این رذیله بداند که نزد خدا اعتبار و ارزشی ندارد و از رحمت خداوند به دور است. پس برای ترک این مرض؛ اوّل خویش را در معرض رحمت و عفو خدا قرار دهد بعد چشم خویش را از اموال و ناموس مردم ببندد. مؤمن همیشه کاری می‌کند که مورد اعتماد مردم قرار گیرد. زیرا با خیانت انسان از درجه اعتماد می‌افتد پس بهتر است دست‌ودل را به آب توبه پاک کند و خویش را در زمره امانت‌داران و پاکان درآورد تا از جانب حق و خلق به صفت رحمت و اعتماد ملّقب شود.