امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: گویا او (حضرت مهدی علیه‌السلام) را می‌بینم که سوار بر اسبی آراسته که پیشانی آن از سفیدی درخشش دارد، از وادی السّلام عبور می‌نماید و به طرف رودخانهٔ سهله می‌رود و این دعا را می‌خواند:
| ۱- لٰا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً، لٰا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ إِیمٰاناً وَ صِدْقاً، لٰا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً. | ۱- نیست معبودی مگر خداوند که به حق و حقیقت است، نیست معبودی مگر خداوند، که با ایمان تصدیق می‌کنم؛ نیست معبودی مگر خداوند که با عبودیت او را بندگی می‌کنم. |
| ۲- اَللّٰهُمَّ یٰا مُعیٖنَ کُلِّ مُؤْمِنٍ وَحیٖدٍ وَ مُذِلَّ کُلِّ جَبّٰارٍ عَنیٖدٍ، أَنْتَ کهْفیٖ حیٖنَ تُعْیینِی الْمَذٰاهِبُ وَ تَضیٖقُ عَلَی الْأَرْضُ بِمٰا رَحُبَتْ. | ۲- خداوندا! ای عزّت بخش هر مؤمن تنها، و خوارکنندهٔ هر ستمگر کینه‌ورز. تو پناهگاه من هستی آنگاه‌که گرفتاری‌ها مرا به رنج اندازند، و زمین با پهناوری‌اش بر من تنگ شود. |
| ۳- اَللّٰهُمَّ خَلَقْتَنیٖ وَ کُنْتَ عَنْ خَلْقیٖ غَنِیاً وَ لَوْ لٰا نَصْرُکَ إِیّٰای لَکُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبیٖنَ. یٰا مُنْشِرَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَوٰاضِعِهٰا وَ مُخْرِجَ الْبَرَکٰاتِ مِنْ مَعٰادِنِهٰا، | ۳- خداوندا! مرا آفریدی درحالی‌که بی‌نیاز از آفرینشم بودی، و اگر یاری تو نبود هر آینه شکست‌خورده بودم. ای پخش‌کنندهٔ رحمت از جایگاه‌هایش، و بیرون آورندهٔ برکات از معدن‌های آن. |
| ۴- وَ یٰا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِشُمُوخِ الرِّفْعَةِ، فَأَوْلِیٰاؤُهُ بِعِزِّهِ یتَعَزَّزُونَ یٰا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکَ نِیرَ الْمَذَلَّةِ عَلیٰ أَعْنَاقِهٰا، فَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ خٰائِفُونَ. | ۴- ای کسی که والایی و بلندی را به خودت اختصاص دادی، پس دوستانش به عزّت او عزتمند می‌شوند. ای کسی که پادشاهان در برابرت یوغ خواری را بر گردن خود نهاده‌اند، پس از هیبت تو ترسناک‌اند. |
| ۵- أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ قَصُرَ عَنْهُ خَلْقُکَ فَکلٌّ لَکَ مُذْعِنُونَ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّی عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ عَلیٰ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُنْجِزَ لیٖ أَمْریٖ وَ تُعَجِّلَ لِی الْفَرَجَ وَ تَکفیٖنیٖ وَ تُعٰافِیَنیٖ وَ تَقْضیٖ حَوٰائِجیٖ، السّٰاعَةَ السّٰاعَةَ، اللَّیْلَةَ اللَّیْلَةَ، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَی‌ءٍ قَدیٖرٌ.(۱) | ۵- از تو می‌خواهم به اسمت که آفریدگانت از دسترسی بدان کوتاه است، و همه به آفریدگانی تو اذعان دارند. از تو می‌خواهم که درود بر محمّد فرستی، و این‌که کار مرا حتمی نمایی و در فرجم تعجیل فرمایی، و مرا کفایت کنی، و عافیت بداری، و حاجت‌هایم را برآورده کنی. همین ساعت همین ساعت، امشب امشب، همانا تو بر هر چیزی توانا هستی. |