این قنوت را از امام زمان علیه‌السلام نقل کرده‌اند:
| ۱- اَللّٰهُمَّ مٰالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشٰاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشٰاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشٰاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشٰاءُ بِیَدِکَ الْخَیرُ إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَی‌ءٍ قَدیٖرٌ | ۱- خداوندا ای دارندهٔ فرمانروایی! به هر کس بخواهی فرمانروایی می‌بخشی، و از هر کس بخواهی فرمانروایی را بازمی‌ستانی، و هر کس را بخواهی گرامی می‌داری، و هر کس را بخواهی خوار می‌گردانی، نیکی در دست توست بی‌گمان تو بر هر کاری توانایی. (آل‌عمران: ۲۶) |
| ۲- یٰا مٰاجِدُ یٰا جَوٰادُ یٰا ذَا الْجَلٰالِ وَ الْإِکرٰامِ یٰا بَطّٰاشُ یٰا ذَا الْبَطْشِ الشَّدیٖدِ یٰا فَعّٰالًا لِمٰا یُریٖدُ یٰا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتیٖنَ یٰا رَءُوفُ یٰا رَحیٖمُ یٰا لَطیٖفُ | ۲- ای شکوهمند، ای سخاوتمند، ای دارندهٔ عظمت و بزرگواری. ای بسیار سخت‌گیر، ای صاحب سخت‌گیر شدید، ای آنکه هر چه اراده کنی انجام دهنده‌ای، ای صاحب نیروی محکم، ای دل رحم، ای مهربان، ای نازک بین. |
| ۳- یٰا حَی حیٖنَ لٰا حَی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الْمَکْنُونِ الْحَیِّ الْقَیُّومِ الَّذِی اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ لَمْ یَطَّلِعْ عَلَیهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ تُصَوِّرُ بِهِ خَلْقَکَ فِی الْأَرْحٰامِ کَیْفَ تَشٰاءُ | ۳- ای زنده، وقتی‌که هیچ زنده‌ای نبود. به اسم ذخیره شدهٔ پنهان، حیّ و قیّوم، از تو می‌خواهم که آن‌ها را در دانش پنهان نزدت، مخفی کردی و هیچ کس از آفریدگانت بدان آگاهی ندارد، و درخواست می‌کنم به اسمت که آفریدگانت را به آن در رحم مادران هر طور بخواهی صورت می‌بخشی. |
| ۴- و بِهِ تَسُوقُ إِلَیْهِمْ أَرْزٰاقَهُمْ فی أَطْبٰاقِ الظُّلُمٰاتِ مِنْ بَیْنِ الْعُرُوقِ وَ الْعِظٰامِ | ۴- و روزی ایشان را در طبقات تاریک از بین رگ‌ها و استخوان به اینان می‌رسانی، |
|
۵- وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ أَلَّفْتَ بِهِ بَیْنَ قُلُوبِ أَوْلِیٰائِکَ وَ أَلَّفْتَ بَیْنَ الثَّلْجِ وَ النّٰارِ لٰا هٰذَا یذیٖبُ هٰذٰا وَ لٰا هٰذَٰا یطْفِئُ هٰذٰا | ۵- و از تو درخواست می‌کنم به اسمت که به‌وسیلهٔ آن بین دل‌های دوستانت اُلفت دادی، و پیوند دادی برف و آتش را که نه آتش، برف را آب نماید و نه برف، آتش را خاموش کند. |
| ۶- وٰ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ کوَّنْتَ بِهِ طَعْمَ الْمیٖاهِ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ أَجْرَیْتَ بِهِ الْمٰاءَ فی عُرُوقِ النَّبٰاتِ بَیْنَ أَطْبٰاقِ الثَّریٰ وَ سُقْتَ الْمٰاءَ إِلَی عُرُوقِ الْأَشْجٰارِ بَیْنَ الصَّخْرَةِ الصَّمّٰاءِ | ۶- و از تو می‌خواهم به‌واسطهٔ اسمت که به آن، آب‌ها را طعم دادی، و از تو درخواست می‌کنم به اسمت که به‌واسطهٔ آن آب در بین لایه‌های زمین در ریشهٔ گیاهان جاری کردی، و از میان سنگ‌های سفت، آب را به ریشهٔ درختان روان ساختی. |
| ۷- وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ کَوَّنْتَ بِهِ طَعْمَ الثِّمٰارِ وَ أَلْوٰانَهٰا وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ بِهِ تُبْدِئُ وَ تُعیٖدُ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الفَرد الْوٰاحِدِ الْمُتَفَرِّدِ بِالْوَحْدٰانِیَّةِ الْمُتَوَحِّدِ بِالصَّمَدٰانِیَّةِ | ۷- و درخواست می‌کنم به آن اسمت که به‌وسیلهٔ آن طعم میوه‌ها و رنگ آن‌ها را اثر بخشیدی، و از تو درخواست می‌کنم به آن اسمت که شروع می‌کنی و بازمی‌گردانی. و از تو می‌خواهم به آن اسم یکتا، یگانه، که به وحدانیّت تو اشاره دارد، و به بی‌نیازی یکتایی. |
| ۸- وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ فَجَّرْتَ بِهِ الْمٰاءَ مِنَ الصَّخْرَةِ الصَّمّٰاءِ وَ سُقْتَهُ مِنْ حَیْثُ شِئْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ خَلَقْتَ بِهِ خَلْقَکَ وَ رَزَقْتَهُمْ کَیْفَ شِئْتَ وَ کَیْفَ شٰاءُوا | ۸- و از تو می‌خواهم به‌واسطهٔ اسمت که به آن، آب را از سنگ‌های سخت و سفت بیرون آوردی، و از هر کجا که خودت خواستی روان کردی، و از تو می‌خواهم به واسطهٔ اسمت که به آن آفریدگان را آفریدی، و به آنان هرگونه که خواستی روزی دادی. |
| ۹- یٰا مَنْ لٰا یغَیرُهُ الْأَیٰامُ وَ اللَّیٰالیٖ أَدْعُوکَ بِمٰا دَعٰاکَ بِهِ نُوحٌ حیٖنَ نٰادٰاکَ فَأَنْجَیْتَهُ وَ مَنْ مَعَهُ وَ أَهْلَکْتَ قَوْمَهُ وَ أَدْعُوکَ بِمٰا دَعٰاکَ إِبْرٰاهیٖمُ خَلیٖلُکَ حیٖنَ نٰادٰاکَ فَأَنْجَیْتَهُ وَ جَعَلْتَ النّٰارَ عَلَیهِ بَرْداً وَ سَلٰاماً | ۹- ای کسی که روزها و شب‌ها او را دگرگون نمی‌کند، می‌خوانم تو را به آنچه خواند نوح، هنگامی‌که تو را خواند، پس او و هر کس با او بود را نجات دادی و قوم (ستیز جوی) او را هلاک کردی، و می‌خوانم تو را با دعایی که ابراهیم دوستت تو را خواند، پس او را نجات دادی و آتش را بر او سرد و سلامت کردی. |
| ۱۰- وَ أَدْعُوکَ بِمٰا دَعٰاکَ بِهِ مُوسیٰ کلیٖمُکَ حیٖنَ نٰادٰاکَ فَفَلَقْتَ لَهُ الْبَحْرَ فَأَنْجَیْتَهُ وَ بَنیٖ إِسْرٰائیٖلَ وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ فِی الْیَمِّ | ۱۰- و می‌خوانم تو را با دعایی که موسی هم سخنت، هنگامی‌که تو را خواند، پس دریا را برایش شکافتی و او و همراهانش را نجات دادی، و فرعون و قومش را در آب غرق کردی. |
| ۱۱- وَ أَدْعُوکَ بِمٰا دَعٰاکَ بِهِ عیٖسیٰ رُوحُکَ حیٖنَ نٰادٰاکَ فَنَجَّیْتَهُ مِنْ أَعْدٰائِهِ وَ إِلَیْکَ رَفَعْتَهُ وَ أَدْعُوکَ بِمٰا دَعٰاکَ حَبیٖبُکَ وَ صَفِیُّکَ وَ نَبِیُّکَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ مِنَ الْأَحْزٰابِ نَجَّیْتَهُ وَ عَلیٰ أَعْدٰائِکَ نَصَرْتَهُ | ۱۱- و می‌خوانم تو را با دعایی که عیسی روح تو، وقتی‌که تو را خواند او را از دست دشمنانش نجات دادی و به آسمان بالا بردی. و می‌خوانم تو را به آن دعایی که حبیب و برگزیده و پیامبرت محمّد که درود خدا بر او و خاندانش باد، خواند؛ پس دعایش را مستجاب کردی، و از گروه‌ها (مختلف) نجات دادی و بر دشمنانت یاری‌اش کردی. |
| ۱۲- وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذیٖ إِذٰا دُعیٖتَ بِهِ أَجَبْتَ یٰا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ یٰا مَنْ أَحٰاطَ بِکُلِّ شَی‌ءٍ عِلْماً یٰا مَنْ أَحْصیٰ کُلَّ شَی‌ءٍ عَدَداً | ۱۲- و می‌خوانم تو را به اسمت که به آن خوانده می‌شوی و پاسخ می‌دهی. ای که آفرینش و حکم از اوست. ای کسی که دانشش به همه‌چیز فراگرفته است. ای کسی که تعداد هر چیزی را می‌داند. |
| ۱۳- یٰا مَنْ لٰا تُغَیِّرُهُ الْأَیّٰامُ وَ اللَّیٰالیٖ وَ لٰا تَتَشٰابَهُ عَلَیهِ الْأَصْوٰاتُ وَ لٰا تَخْفیٰ عَلَیهِ اللُّغٰاتُ وَ لٰا یُبْرِمُهُ إِلْحٰاحُ الْمُلِحّیٖنَ | ۱۳- ای کسی که روزها و شب‌ها او را دگرگون نمی‌کند، و صداها او را به اشتباه نمی‌اندازد، و بر او لغت‌ها مخفی نیست، و پافشاری اصرار کنندگان او را خسته و به ستوه نمی‌آورد. |
| ۱۴- أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ خِیرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ فَصَلِّ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ صَلَوٰاتِکَ وَ صَلِّ عَلیٰ جَمیٖعِ النَّبِیّیٖنَ وَ الْمُرْسَلیٖنَ الَّذیٖنَ بَلَغُوا عَنْکَ الْهُدیٰ وَ أَعْقَدُوا لَکَ الْمَوٰاثیٖقَ بِالطّٰاعَةِ | ۱۴- از تو می‌خواهم این‌که درود فرستی بر محمّد و خاندان محمّد که بهترین آفریدگانت هستند. پس بر آنان به برترین درودهایت درود فرست. و بر همهٔ پیامبران و فرستادگان درود فرست، آنان که هدایت از طرف تو را به مردم رساندند، و پیمان‌ها برای فرمان‌برداری با تو محکم بستند. |
| ۱۵- وَ صَلِّ عَلیٰ عِبٰادِکَ الصّٰالِحیٖنَ یٰا مَنْ لٰا یُخْلِفُ الْمیٖعٰادَ أَنْجِزْ لیٖ مٰا وَعَدْتَنیٖ وَاجْمَعْ لیٖ أَصْحٰابیٖ وَ صَبِّرْهُمْ وَ انْصُرْنیٖ عَلیٰ أَعْدٰائِکَ وَ أَعْدٰاءِ رَسُولِکَ | ۱۵- پس بر بندگان نیکوکارت درود فرست، ای کسی که به وعده‌اش خلاف نمی‌کند، و وعده‌ای که به من دادی را وفا کن، و تمام یارانم را برایم جمع نما و آنان را شکیبایی بده و مرا بر دشمنانت و دشمنان پیامبرت یاری کن. |
| ۱۶- وَ لٰا تُخَیِّبْ دَعْوَتیٖ فَإِنّیٖ عَبْدُکَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ أَسیٖرٌ بَیْنَ یَدَیْکَ سَیِّدیٖ أَنْتَ الَّذیٖ مَنَنْتَ عَلیٰ بِهَذَا الْمَقٰامِ وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلیٰ دُونَ کَثیٖرٍ مِنْ خَلْقِکَ | ۱۶- و دعایم را بی‌نتیجه نگذار، چون من بندهٔ تو و پسر فرزند تو و فرزند کنیز تو هستم. در نزدت اسیرم. آقای من تویی که بر من منّت گذاشتی به این مقام. و به‌وسیلهٔ آن مرا از بسیاری از آفریدگانت برتری دادی. |
| ۱۷- أَسْأَلُک أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُنْجِزَ لیٖ مٰا وَعَدْتَنیٖ إِنَّکَ أَنْتَ الصّٰادِقُ وَ لٰا تُخْلِفُ الْمیٖعٰادَ وَ أَنْتَ عَلیٰ کُلِّ شَی‌ءٍ قَدیٖرٌ.(۱) | ۱۷- از تو می‌خواهم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی، و آنچه به من وعده دادی محقّق فرما، به‌راستی تو راست‌گویی و تخلّف در وعده‌ات نمی‌کنی، و تو بر هر چیزی توانایی. |