سیّد بن طاووس فرمود: از مهمّات پس از نماز عصر، اقتدا کردن به مولایمان موسی بن جعفر امام کاظم علیه‌السلام در دعا کردن برای مولایمان حضرت مهدی-صلوات الله علیه- است، چنان‌که محمّد بن بشیر ازدی، از احمد بن عمر بن موسی کاتب، از حسن بن محمّد بن جمهور قمی، از پدرش محمّد بن جمهور، از یحیی بن الفضل نوفلی روایت کرده که گفت: در بغداد بر حضرت ابوالحسن موسی بن جعفر علیه‌السلام وارد شدم هنگامی‌که نماز عصر را پایان داده بود، آنگاه دست‌هایش را به‌سوی آسمان بلند کرد و شنیدم که می‌گفت:
| ۱- أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَ الظّٰاهِرُ وَالْبٰاطِنُ أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ إِلَیْکَ زِیٰادَةُ الْأَشْیٰاءِ وَ نُقْصٰانُهٰا أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ خَلَقْتَ خَلْقَکَ بِغَیرِ مَعُونَةٍ مِنْ غَیْرِکَ وَ لٰا حٰاجَةٍ إِلَیهِمْ أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ مِنْکَ الْمَشِیَّةُ وَ إِلَیکَ الْبَدٰاءُ أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ قَبْلَ الْقَبْلِ وَ خٰالِقُ الْقَبْلِ أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ بَعْدَ الْبَعْدِ وَ خٰالِقُ الْبَعْدِ أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ تَمْحُو مٰا تَشٰاءُ وَ تُثْبِتُ وَ عِنْدَکَ أُمُّ الْکِتٰابِ أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ غٰایةُ کُلِّ شَی‌ءٍ وَ وٰارِثُهُ | ۱- تویی خداوندی که هیچ معبودی غیر از تو نیست، اوّل و آخر و ظاهر و باطن تو هستی، و تویی خداوند، هیچ معبودی جز تو نیست، زیاد و کمِ اشیا به تو برمی‌گردد و تویی خداوند، هیچ معبودی غیر از تو نیست، مخلوقات را آفریدی بی‌آنکه از غیر خودت کمک بگیری یا نیازی به آن‌ها داشته باشی؛ تویی خداوند، هیچ معبودی جز تو نیست، مشیّت از تو و ابتدا کردن از تو است. و تویی خداوند، هیچ معبودی جز تو نیست، پیش از قبل بودی و آفرینندهٔ قبل هستی؛ و تویی خداوند، هیچ معبودی جز تو نیست، بعد از بعد تویی و آفرینندهٔ بعدی، تویی خداوند، هیچ معبودی جز تو نیست، آنچه را بخواهی محو می‌کنی و آنچه را می‌خواهی اثبات می‌نمایی و نزد تو است لوح محفوظ؛ تویی خداوند، هیچ خدایی جز تو نیست، پایان و وارث هر چیزی هستی. |
| ۲- أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ لٰا یَعْزُبُ عَنْکَ الدَّقیٖقُ وَ لَا الْجَلیٖلُ أَنْتَ اللَّهُ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ لٰا تَخْفَی عَلَیْکَ اللُّغٰاتُ وَ لٰا تَتَشٰابَهُ عَلَیْکَ الْأَصْوٰاتُ کُلَّ یَوْمٍ أَنْتَ فی شَأْنٍ لٰا یَشْغَلُکَ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ عٰالِمُ الْغَیْبِ وَ أَخْفیٰ دَیّٰانُ الدّیٖنِ مُدَبِّرُ الْأُمُورِ بٰاعِثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ مُحْییِ الْعِظٰامِ وَ هِی رَمیٖمٌ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الْمَکْنُونِ الْحَیِّ الْقَیَّومِ الَّذیٖ لٰا یخِیبُ مَنْ سَأَلَکَ بِهِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ الْمُنْتَقِمِ لَکَ مِنْ أَعْدٰائِکَ وَ أَنْجِزْ لَهُ مٰا وَعَدْتَهُ یٰا ذَا الْجَلٰالِ وَ الْإِکرٰام.(۱) |
۲- تویی خداوند، هیچ معبودی جز تو نیست، هیچ ریز و درشتی از تو پنهان نمی‌باشد؛ تویی خداوند، هیچ معبودی جز تو نیست، لغت‌ها بر تو مخفی نمی‌ماند و صداها بر تو مشتبه نمی‌شود، هر روز تو در کاری هستی، و هیچ کاری از کار دیگر تو را مشغول نمی‌دارد، عالِم غیب و پنهانی، نگهبان دین و تدبیر کنندهٔ امور، برانگیزندهٔ مردگان از قبرها، زنده کنندهٔ استخوان‌های پوسیده‌ای. از تو می‌خواهم به اسم پنهان ذخیره شدهٔ حیّ قیّومت که هر کس تو را به آن بخواند ناامید نمی‌شود؛ این‌که بر محمّد و خاندان او درود بفرستی، و گشایش انتقام گیرنده برای تو از دشمنانت را به زودی برسانی و آنچه به او وعده کرده‌ای وفا فرمایی. ای صاحب شکوه و احترام کردن. |
راوی گوید: عرض کردم دعا برای چه کسی بود؟ فرمود: او مهدی آل محمّد صلی‌الله علیه و آله است. سپس فرمود: پدرم قربان آن فربه شکم، پیوسته ابرو، باریک ساق، که شانه‌هایش پهن است، گندم گونی که با وجود آن از اثر شب‌زنده‌داری به زردی نیز آمیخته است. پدرم فدای کسی که شب خود را با رکوع و سجود به شمارش ستارگان می‌گذارند. پدرم قربان کسی که در راه خدا هیچ ملامت کننده‌ای بر او اثر نمی‌کند، چراغ تاریکی است، پدرم فدای کسی باد که قائم به امر خداوند است. عرضه داشتم: خروج او کی اتّفاق می‌افتد؟ فرمود: ….