سیّد بن طاووس گوید: محمّد بن ابی قرّه در کتاب خود (عمل شهر رمضان) به سند خود از برخی امامان نقل کرده است که فرمود: «در شب ۲۳ ماه رمضان، ایستاده و نشسته و در هر حال، بلکه در کلّ این ماه و به هر صورت که امکان داشت، بلکه در طول عمرت هرگاه به یادت آمد، بعد از تمجید خداوند متعال و درود بر پیامبر و خاندان او، این دعا را تکرار کن:
| ۱- اَللّٰهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْقٰائِمِ بِأَمْرِکَ الْحُجَّةِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْمَهْدِی عَلَیهِ وَ عَلیٰ آبَائِهِ أَفْضَلُ الصَّلٰاةِ وَ السَّلٰامِ فی هٰذِهِ السّٰاعَةِ وَ فی کُلِّ سٰاعَةٍ وَلِیاً وَ حٰافِظاً وَ قٰائِداً وَ نٰاصِراً وَ دَلیٖلًا وَ مُؤَیّداً حَتّٰی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیٖهٰا طُولًا وَ عَرْضاً وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّیتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوٰارِثیٖنَ اَللّٰهُمَّ انْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ وَاجْعَلِ النَّصْرَ [مِنْک] لَهُ وَ عَلیٰ یَدِهِ وَالْفَتْحَ عَلیٰ وَجْهِهِ وَ لٰا تُوَجِّهِ الْأَمْرَ إِلیٰ غَیرِهِ اَللّٰهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دیٖنَکَ وَ سُنَّةَ نَبِیِّکَ حَتّٰی لٰا یَسْتَخْفیٰ بِشَی‌ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخٰافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ | ۱- بار خدایا! باش بر ولیّت، قائم به امرت که او حجّت، محمّد بن حسن مهدی که بر او و پدرانش برترین درود و سلام باد! در این ساعت و در هر ساعت، سرپرست و نگهدار و پیشوا و یاور و راهنما و تأییدشده، تا اینکه در زمینت با میل بنشانی، و بهره‌ور سازی او را در درازا و عرض زمین، و او را و ذریّهٔ او را از امامان وارث زمین قرار دهی. بار خدایا! یاری کن او را، و به‌وسیلهٔ او دین را یاری کن و یاری خود را برای او و به دستانش و پیروزی را در پیشاروی او قرار ده و کار را به دیگری وا‌مگذار. خدایا! دین خود و طریقهٔ پیامبرت را به‌وسیلهٔ او آشکارساز، تا از بیم هیچ‌کس از آفریده‌هایت هیچ‌چیز از حق را پنهان ندارد. |
| ۲- اَللّٰهُمَّ إِنّیٖ أَرْغَبُ إِلَیْکَ فی دَوْلَةٍ کَریٖمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلٰامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفٰاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنٰا فیٖهٰا مِنَ الدُّعٰاةِ إِلَی طٰاعَتِکَ وَ الْقٰادَةِ إِلیٰ سَبیٖلِکَ وَ آتِنٰا فِی الدُّنْیٰا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ وَاجْمَعْ لَنٰا خَیرَ الدّٰارَینِ وَاقْضِ عَنّٰا جَمیٖعَ مٰا تُحِبُّ فیٖهِمٰا وَاجْعَلْ لَنٰا فی ذٰلِکَ الْخِیرَةَ بِرَحْمَتِکٰ وَ مَنِّکَ فی عٰافِیةٍ آمیٖنَ رَبَّ الْعٰالَمیٖنَ وَ زِدْنٰا مِنْ فَضْلِکَ وَ یَدِکَ الْمَلْأَی فَإِنَّ کُلَّ مُعْطٍ ینْقُصُ مِنْ مِلْکهِ وَ عَطٰاؤُکَ یَزیٖدُ فی مِلْکِکَ.(۱) | ۲- خداوندا! من میل دارم به تو در دولت گرامی که اسلام و اسلامیان را به آن سرافراز، و نفاق و منافقان را خوار گردانیده، و ما را از دعوت‌کنندگان به طاعتت، و راهبران به راهت قرار دهی و نیکی دنیا و آخرت را به ما ارزانی دار، و از عذاب آتش جهنّم نگاه‌دار، و خیر دنیا و آخرت را برای ما فراهم کن، و تمام تکالیفی را که در این دو سرا دوست می‌داری، از ما برآور و این‌همه را به نیکی و رحمتت و بخششت، برای ما همراه با عافیت قرار ده. اجابت فرما ای پروردگار جهانیان. و از تفضّل و دست پُر (از رحمت) خود بر ما بیفزای، که هر بخشنده‌ای (در صورت بخشش) از دارایی او می‌کاهد، ولی عطای تو موجب افزایش دارایی‌ات می‌گردد. |