دعای در قنوت

این دعا از ادعیه‌ای است که خواندنش برای سالکین در قنوت رواست و تناسب دارد، فقره‌ای است از مناجات شعبانیه که ائمه علیهم‌السلام می‌خواندند: «اللّهم أَلْحِقْنی بِنوُرِ عِزّک ‌الاَبْهَج فَاَکوُنَ لَک عارِفاً وَ عَنْ سِواک مُنْحَرِفاً وَ مِنْک خائِفاً مُراقِباً یاذَالْجَلالِ وَ الإِکرام: معبود من! مرا به نور ارجمندی‌ات که مسرّت بخش است، ملحق کن. پس باشم مر تو را شناسنده و از غیر تو دور و از تو ترسان و زیر نظر دارنده (کردارم) ای دارای بزرگی و گرامی داری»!