امام باقر علیه‌السلام فرمود: «در روز جمعه و نیز در دو عید فطر و قربان، وقتی آمادهٔ خروج از منزل (برای نماز) شدی، بگو:
| ۱- اَللّٰهُمَّ مَنْ تَهَیأَ فی هٰذَا الْیَوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ وَاسْتَعَدَّ لِوِفٰادَةٍ إِلیٰ مَخْلُوقٍ رَجٰاءَ رِفْدِهِ وَ جٰائِزَتِهِ وَ نَوٰافِلِهِ فَإِلَیْکَ یٰا سَیِّدیٖ کٰانَتْ وِفٰادَتیٖ وَ تَهْیئَتیٖ وَ إِعْدٰادیٖ وَ اسْتِعْدٰادیٖ رَجٰاءَ رِفْدِکَ وَ جَوٰائِزِک وَ نَوٰافِلِکَ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ خِیرَتِکٰ مِنْ خَلْقِکَ وَ عَلِی أَمیٖرِ الْمُؤْمِنیٖنَ وَ وَصِیِّ رَسُولِکَ وَ صَلِّ یٰا رَبِّ عَلیٰ أَئِمَّةِ الْمُؤْمِنیٖنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ عَلِی وَ مُحَمَّدٍ وَ تُسَمّیٖهِمْ إِلیٰ آخِرِهِمْ حَتّیٰ تَنْتَهیٖ إِلیٰ صٰاحِبِکَ [صَاحِبِ الزَّمَانِ] علیه السلام | ۱- خدایا هر کس خود را در این روز آماده و مهیّا و فراهم و مستعد وارد شدن بر آفریده‌ای کرده است، به امید این‌که به عطا و جایزه و بخشش‌های او دست یابد، پس به‌سوی توست ای آقای من، کوچ کردنم، به امید دست یافتن به پاداش و جایزه‌ها و بخشش‌های تو، به درگاه تو، و خود را آماده و مهیّا و حاضر نموده‌ام. خداوندا بر حضرت محمّد بنده و فرستاده و برگزیده‌ات از میان آفریده‌هایت و بر امیر مؤمنان و جانشین فرستاده‌ات و –ای پروردگار من – بر پیشوایان مؤمنین، حسن و حسین و علی و محمّد و جعفر و موسی و علی و محمّد و علی و حسن و صاحب الزّمان درود فرست. |
| ۲- وَ قُلْ اَللّٰهُمَّ افْتَحْ لَنٰا فَتْحاً یسیٖراً وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزیٖزاً اَللّٰهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دٖینَکَ وَ سُنَّةَ رَسُولِکَ حَتّیٰ لٰا یسْتَخْفیٖ بِشَی‌ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخٰافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ | ۲- سپس بگو: خدایا! پیروزی آسان و یاری سرافرازانهٔ خود را نصیب او کن. خداوندا! با (ظهور) او دینت و روش پیامبرت را آشکار کن، تا هیچ از حق را از بیم هیچ‌یک از آفریده‌هایت پوشیده نکند. |
| ۳- اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فی دَوْلَةٍ کَریٖمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلٰامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفٰاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنٰا فیٖهٰا مِنَ الدُّعَاةِ إِلیٰ طٰاعَتِکٰ وَالْقٰادَةِ إِلیٰ سَبیٖلِکَ وَ تَرْزُقُنٰا بِهٰا کَرٰامَةَ الدُّنْیٰا وَ الْآخِرَةِ اَللّٰهُمَّ مٰا أَنْکَرْنٰا مِنْ حَقٍّ فَعَرِّفْنٰاهُ وَ مٰا قَصُرْنٰا عَنْهُ فَبَلِّغْنٰاهُ وَ تَدْعُو اللَّهَ لَهُ وَ عَلیٰ عَدُوِّهِ وَ تَسْأَلُ حٰاجَتَکٰ وَ یَکُونُ آخِرُ کَلٰامِکَ اَللّٰهُمَّ اسْتَجِبْ لَنٰا اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنٰا مِمَّنْ تَذَکَّرَ فیٖهِ فَیَذَّکَر.(۱) | ۳- خداوندا، ما دولت کریمه‌ای را از تو خواهانیم که اسلام و اسلامیان را به آن سرافراز نموده، و نفاق و منافقان را خوار گردانی، و ما را در آن از دعوت‌کنندگان به طاعتت و راهبران به راهت قرار دهی، و کرامت دنیا و آخرت را به آن، روزی‌مان کنی. خدایا، آنچه را که از حق نمی‌شناسیم، به ما بشناسان و آنچه در آن کوتاهی داریم، ما را به آن برسان. در اینجا برای امام زمان علیه‌السلام دعا و بر دشمنانش نفرین کن، سپس حاجتت را بخواه و کلام آخر تو این باشد که بگویی: خداوندا، دعای ما را مستجاب کن. خدایا ما را (در این روز) از کسانی قرار ده که متذکّر شدند و یادآور شدند. |