دَم سرد
دَمِ سرد منظور کلام بی‌خاصیت و سخنان سرد و بی‌اثر است.
این دَمِ سرد تو در گوشم نرفت **** خاصّه اکنون که شدم دانا و زفت (مثنوی)
دَمْ سرد ناصح و واعظی را گویند که مردم را به آنچه فراخوانند، خود عمل نکنند و نیز آنکه سبب سردی و دل‌مردگی سالک شود.
تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصمِ جان می ده **** چو گرمی از تو می‌بینم، چه باک از خصم دمْ سردم (حافظ)